Klant Ervaringen

Omdat onze hond Lua door angst voor vuurwerk de helft van het jaar niet naar buiten durfde hebben we van alles geprobeerd. Uiteindelijk zijn we bij Ninette terechtgekomen voor DSDR therapie voor Lua. De eerste keer was gelijk in de verte een knal te horen en was gelijk de ernst zichtbaar. Hierop hebben we een vervolg gepland en dit ging een stuk beter. Gedurende de verschillende sessies zagen we dat Lua met sprongen vooruit ging. De angst blijft aandacht vergen, maar Lua kan er een heel stuk beter mee om gaan. Ze kan nu weer zonder angst naar buiten en als er iets gebeurt wat haar angst triggert, dan merken we dat Lua door de therapie snel weer herstelt en weer verder kan met lekker snuffelen.

We zijn erg blij met de hulp van Ninette! Dank voor alle steun!  Wesley, Marike en Lua

Joy is een Mechelse herder van nu 3 jaar oud. Tijdens de puppycursus is zij gebeten door een
andere hond en ze is tijdens het loslopen in het dorp een keer heel erg geschrokken van heel
harde geluiden. Ook haar eerste ervaring met vuurwerk was voor haar heel beangstigend.

Dat heeft ertoe geleid dat Joy vanuit angst reageert naar andere honden en altijd alert is. Dat gaf
spanning voor ons als baasjes tijdens het uitlaten. We hebben hiervoor hulp gezocht en
verschillende therapieën gevolgd, maar zonder duidelijk resultaat.

Toen wij een artikel lazen in de Norger Courant over de DSDR therapie hebben wij contact
gezocht Ninette. Joy heeft samen met ons diverse sessies gevolgd en langzamerhand zagen we
verbetering. Joy reageert minder snel op andere honden en is eerder in rust na voor haar een
stressvolle situatie. Vuurwerk blijft voor haar een ding.

Wij hebben tips en handvatten gekregen hoe in bepaalde situaties te reageren en om tijdens
wandelingen Joy te laten ontspannen en af te leiden door zoekspelletjes. En dat gaat goed. Dus
al met al zijn wij tevreden en blij dat we de keuze hebben gemaakt om de DSDR therapie te gaan
volgen.

Marian en Berend Jongsma

We zijn aan de slag gegaan met Luna onze flatcoat retriever van drie jaar oud. Luna is erg bang voor vuurwerk geworden en daarvoor wilde we graag therapie voor haar volgen. Het contact met Ninette was erg prettig. Ze stond open voor de locatie voor de training. We hebben veel aan de training gehad en vooral ook de tips die we kregen.

De aanloop naar Oudjaarsdag ging erg goed. We konden haar zelfs rustig uitlaten. We hebben heel veel tips opgevolgd waaronder het likmatje. We zijn erg blij en dankbaar met de bijbehorende begeleiding die we gekregen hebben en dan vooral voor Luna.

Nala is ontzettend bang voor vuurwerk. Aan de eettafel zaten mijn man en ik te grappen of er geen EMDR maar dan voor honden bestond. Zo kwamen we via google in aanraking met DSDR en bij Ninette terecht. Het eerste gesprek voelden we ons meteen serieus genomen. We hebben 3 sessies met Nala gedaan. We zagen dat de sessies erg intensief voor Nala waren en dit merkte we ook thuis. Van het kleinste gekraak raakte ze in paniek, waardoor we de bevestiging kregen dat de therapie veel met haar deed. We hebben veel tips gekregen van Ninette, hoe om te gaan als Nala in paniek is. Dit heeft ons erg geholpen. Helaas is Nala nog niet van haar vuurwerkangst af. Maar hebben dankzij Ninette nu wel meer handvatten om te reageren op haar paniek, waardoor ze sneller uit haar angst is. Echt een aanrader.

Toen we Yara kregen, nu bijna tweeënhalf jaar geleden, dachten we dat we ongeveer wel wisten waar we aan begonnen. We hadden al eerder twee honden met een verleden gehad en dat was beide keren met geduld en liefde goed gekomen. Yara was vier of vijf jaar oud, een kruising Spaanse berghond en Spaanse hazewindhond. Een schitterende hond om te zien. Groot, blond, langharig, een beetje als een golden retriever. Maar ze was erg getraumatiseerd. Afkomstig uit Spanje waar ze met een stuk of tien pups op de velden bij Malaga is gevonden. Waarschijnlijk was ze kettinghond geweest en helaas ook ‘gebroken’. Dat wil zeggen zo erg geschopt en geslagen dat ze uit angst de baas slaafs gehoorzaamt. In Spanje is ze met haar pups opgevangen door ACE, een Belgisch-Nederlandse dierenopvang in Zuid-Spanje. Na een tijdje is ze naar een Nederlands gezin met kinderen gegaan. Daar heeft ze bijna anderhalf jaar gewoond, maar is ze uiteindelijk teruggestuurd naar de Nederlandse afdeling van ACE. Ze was te bang voor de man des huizes…
Toen wij haar ophaalden was ze vooral heel erg bang. Bang voor alles. De eerste dagen kwam ze letterlijk haar mand niet uit. Ze wou niet eten, niet drinken, niet plassen en niet poepen. Ze lag hevig trillend in haar mand en had een sterk verhoogde ademhaling (100 x per minuut). Na een paar dagen plaste ze voor het eerst. Dat was een opluchting. Voor haar, maar zeker ook voor ons. Na een week hebben we een hondentherapeut laten komen. Die tot de conclusie kwam dat ze weliswaar extreem angstig was, maar toch nog wel wat levenslust had. Maar een normale hond zou ze waarschijnlijk nooit worden. Dat hoefde voor ons ook niet (ooit een normale hond gezien?) maar als ze maar een beetje gelukkig zou worden. Daar hebben we het eerste jaar onze energie in gestoken. Geduld, geduld en nog eens geduld. Trainen werkte niet, wel wachten tot ze uit zichzelf iets ondernam. Bijvoorbeeld de mand uitkomen. Een aai accepteren. Een heel lekker hapje aannemen. Na anderhalf jaar zat er niet zo veel vooruitgang meer in. Ze wandelde aan de lijn mee, maar vooral niet te ver, want na een kwartier begon ze angstig te worden. Speelde niet met andere honden, kwam om te eten ’s nachts de mand uit, kwam heel soms ’s avonds om een aai te halen en was van slag van elke verandering die er in ons en haar leven kwam. Bijvoorbeeld toen ik de meubels een keer verplaatst had…

Toen ben ik gaan zoeken naar EMDR-therapie voor honden. Ik vond een wetenschappelijk artikel waarin werd betoogd dat het mogelijk zou moeten zijn, maar dat er geen ervaring mee was. En ik vond Ninette met de DSDR-therapie voor honden. De eerste ontmoeting was erg fijn en gaf ons vooral weer hoop dat Yara wat gelukkiger in haar leven zou kunnen staan. We hebben dit jaar nog vijf sessies gehad en er heeft zich een klein wonder voltrokken. Yara loopt los in het natuurgebied achter ons huis (dat kon niet, want dan rende ze zo snel mogelijk angstig weer terug naar huis, over een drukke weg). Ze loopt door de kamer, begroet bezoek met een hoop geblaf (de berghond in haar) maar ook gekwispel en benadert mensen zelf. Ruikt voorzichtig aan ze en accepteert aaien. ’s Avonds komt ze naar ons toe en moeten wij haar uitgebreid aaien. Ze eet en drinkt goed en wanneer ze maar behoefte heeft. Buiten rent ze en heeft laatst zelfs in een sloot gezwommen! Ze snuffelt uitgebreid aan alles, zet markeringsplasjes, drinkt uit plassen en sloten en speelt met sommige honden. Ze is gewoon hond geworden! Natuurlijk is ze nog wel schrikachtig, maar dat is dan even en dan gaat ze weer verder. Alleen voor kinderen is ze erg bang. Dus daar gaan we nog een sessie met Ninette aan wijden.

Samen met Ninette zijn we aan de slag geweest met onze hond Boaz van ruim 2 jaar. Boaz was sinds de verhuizing van mijn praktijk naar een ander pand onrustig. Hij kon daar zijn draai niet vinden. Ook het uitvallen aan de lijn nam toe. Ik heb met Ninette afgesproken op de natuurplaats. Zij zag een flink overprikkelde en gestresste hond. We hebben het uitvallen flink terug weten te brengen. Het viel Ninette op dat Boaz gespannen de praktijk in liep en sterk reageerde op de geluiden. We hebben de geluiden door DSDR gedensensiteerd en deze leveren Boaz nu geen spanning meer op. Hij is weer ontspannen in de praktijk aanwezig! Ook hebben we tips gekregen om de overprikkelling te verminderen. De snuffelspelletjes geven Boaz veel voldoening.

We zijn erg tevreden over de begeleiding van Ninette. Ze heeft een eigen visie en brengt haar plan van aanpak duidelijk naar voren. Ze is sensitief naar de hond en werkt zorgvuldig. Ninette heeft er samen met ons voor gezorgd dat Boaz weer meer in balans is.

Onze Rio (kruising sint Bernard x Leonberger) is als pup meerdere malen aangevallen door honden. Richting andere honden kan hij hierdoor soms uitvallen. Ik ben zelf EMDR therapeut en dacht 'is er niet een EMDR therapie voor honden, dat gun ik onze Rio zo! En daar vonden we Ninette!

Het contact met Ninette hebben we als erg prettig ervaren. Ze straalt rust uit zowel naar de hond als naar ons als baas. Ze denkt mee op welke manier de therapie het beste kan aansluiten en is goed bereikbaar voor overleg. We hebben de therapie hier in de buurt toegepast en hebben geoefend met twee honden die hij spannend vindt. Ook na de sessie is er weer even belangstelling hoe het is gegaan wat als erg prettig is ervaren.

Ik vond het als EMDR therapeut (voor mensen) erg interessant om te zien hoe dit bij honden ook kan werken.
We merkten al na 1 sessie een groot verschil in hoe Rio reageert op de andere hond. Waar hij normaliter ons alle kanten op trok om de hond te kunnen zien of erachter aan te kunnen is hij nu veel relaxter. Hij trekt ons niet meer richting de andere hond en blaft zelfs niet eens meer als hij de andere hond ziet. Ook lijkt er een verschil hoe Rio op nieuwe onbekende honden reageert.

Het lijkt een veelbelovende therapie voor honden!

Dusha is een bolonka zwetna van 5 jaar. Ze is aanhankelijk, vol energie en heel gevoelig. Andere honden vindt zij spannend. Thuis heeft ze een hondenmaatje Nozska, ook een bolonka zwetna. Samen hebben ze het fijn. Met Dusha gaan we ook weleens alleen wandelen, dus zonder Nozska.
Dusha heeft paroxysmale dyskinesie  (bewegingsstoornis). Bij aanvallen trillen of verkrampen de spieren. 

Ik heb contact met Ninette gezocht omdat ik Dusha gespannen vind in het contact met andere honden. Ik gun haar een relaxtere gemoedstoestand. Wellicht heeft ontspanning een positieve invloed op de frequentie en intensiteit van haar aanvallen.

Ervaring na de dsdr-sessie: de eerste dagen na de sessie hebben we Dusha goed in de gaten gehouden. Ze was moe en relaxed. Op advies van Ninette eerst korte wandelingen gemaakt in een prikkelarme omgeving.  

3 Dagen na de dsdr-sessie stuurde ik blij dit bericht naar Ninette:
"Kijken, het nieuwe scannen. Vanmiddag gewandeld met Dusha, eerst dacht ik letterlijk en figuurlijk geen hond tegen te komen. Maar na een paar kilometer kwam ons een hond met zijn 2 begeleiders tegemoet. Waar ze voorheen ging scannen, onzeker werd, stil bleef staan liep Dusha nu door. Ze keek wel maar nam ook de tijd om te snuffelen ondanks de naderende hond. Toen de hond toch wel heel dichtbij was zijn  we de ruimte op gaan zoeken. We konden wandelend voorbij de hond, wel met lekkers, maar waar ik haar aandacht voorheen volledig kwijt was, bleef ze nu op me letten. Bij het echte passeermoment ging ze toch even richting de andere hond maar met een hele andere lichaamshouding dan voorheen. 1 Maal haar naam zeggen en ze was weer met haar aandacht bij mij. Hoe trots en blij kun je dan zijn!Ook zag ik dat haar houding in het algemeen anders was: voorheen stond ze de omgeving te scannen met pootje omhoog en nu is het scannen gewoon kijken!

* De aanvallen zijn minder heftig en korter. We zien minder angst in haar ogen en daarmee dus ook dat ze meer relaxed is. Zo van, gaat wel weer over.....*

Marianne en Dusha

Guus is een Berner Sennenhond van 1 jaar oud, wij liepen tegen het feit aan dat Guus een enorme error kreeg bij vreemde mensen, of nog erger vreemde mensen met honden. Het was zelfs zo erg dat wanneer Guus in de auto zat en we reden langs mensen blafte hij enorm hard, en dat was nog het minste, ik kreeg geen connectie met Guus en kon hem dus niet begeleiden. Doordat het blaffen uiteindelijk alleen maar erger werd besefte ik mij dat ik het wandelen in het dorp bewust uitstelde om deze confrontatie niet aan te gaan, Guus en ik reden meerdere keren per dag naar het bos toe om de mensenmassa te ontlopen, maar naarmate het winter werd was dit niet mogelijk omdat het al snel donker werd, en toen werd het tijd om onszelf een spiegel voor te houden, gelukkig was daar Ninette ! Ninette gaf ons de juiste handvaten om aan de slag te gaan; met opdrachten gericht om de focus te stimuleren, in het diepe te springen door bij het station af te spreken voor een sessie, en dat ik een betere 'leider' werd voor Guus. Ninette gaf mij het vertrouwen dat het oké was om het dorp in te gaan, om letterlijk en figuurlijk meters te maken. Op dit moment gaat het echt al stukken beter ! Guus en ik hebben een betere connectie, als hij gefocust is op mensen/honden/vreemde objecten kan ik hem beter terughalen. Ik zou liegen als ik zeg dat Guus volledig 'genezen' is, Guus is een jonge hond en moet nog veel leren, maar hetzelfde geldt voor mij, want als ik aan het dwalen ben en ik ben te laat tijdens het zien van eventuele prikkels dan kan het voorkomen dat Guus alsnog reageert, maar dit reken ik mijzelf aan, ik moet hierin Guus het vertrouwen geven dat alles goed komt. En als ik de uitspattingen van voor de sessies vergelijk met de huidige, dan is dat prima te begeleiden en ben ik zeer tevreden. Het blijven tenslotte dieren. 

NInette had aangegeven dat ze ons wel wilde helpen dmv DSDR voor Rovers vuurwerkangst. Rover reageerde goed op de buzzers. Ninette gaf mij aanwijzingen en zo lukte het samen om al vrij snel langs de geluidsbox met vuurwerkgeluid te lopen. We konden steeds dichter bij het geluid komen zonder dat Rover bang werd. Door de tips van Ninette op te volgen lukte het mij ook om Rover te helpen in andere situaties. Ik ben sinds de DSDR-therapie op een andere toon Rover aanwijzingen gaan geven en dit werkt beter. Ook het lopen met een kortere lijn werkt beter voor Rover en mij. Natuurlijk helpen tussendoor ook een koekje als beloning bij goed gedrag.
Tijdens Oud & Nieuw was Rover sneller hersteld na vuurwerkgeknal. Dit is dan ook het grote verschil in vergelijking met andere jaren. Rover blijft minder lang angstig of gespannen.
Dankjewel Ninette voor jouw hulp en tips.  

Na Oud & Nieuw: Met Quinty is alles heel goed gegaan! Hier werd gisteren de hele dag aardig geknald. Ze vond het niet leuk, maar in plaats van weg te kruipen zocht ze vooral mijn nabijheid op. 's Avonds heeft ze een likmat met ei en vannacht om kwart over twaalf een likmat met leverpastei gekregen. Ze at het op! Er was veel geknal, maar toch met angst en beven de likmat afgelikt. Ze wilde niet in de buurt van de achterdeur, maar onder de tafel ging goed. Ik heb de hele dag de radio vrij hard aangezet.

Wij zijn zo blij met jouw training. Het verschil in voorgaande jaren en nu is zóó groot! BEDANKT!!

Onze nora is van 1 april 2020. Ze is een hondje wat uit Griekenland is gekomen in een grote bus in haar eigen bench met nog meer hondjes. Nora was vanaf het begin af aan een hondje die moeilijk alleen kon zijn. Op een gegeven moment ben ik via Facebook in contact gekomen met Ninette om te kijken of ze ons en nora kon helpen. Voordat Ninette bij ons kwam hadden we ook net myra. Zij is van 1 september 2021. We dachten; als we er een hondje bij doen voor nora, gaat het vast beter met het alleen zijn. Niet meer blaffen en janken, helaas ze hield niet op het was gelukkig niet zo heel erg maar ja de buren willen we ook graag te vriend houden dus toch maar Ninette. 

Ninette is een paar keer geweest met haar dsdr gebeuren en ja joh er kwam verandering in bij nora, pff gelukkig. Met de handvaten zijn we aan de gang gegaan en nu ja we hebben een nora die af en toe nog blaft dat mag natuurlijk. Mede dankzij Ninette is het opgelost. Maar daar was myra nog: bang voor mijn man. Er is bij myra natuurlijk wel wat gebeurd voor ze bij ons kwam en Ninette was er om ook mijn man en mij te helpen om te gaan met myra. Conclusie: twee blije baasjes en twee relaxte hondjes.

Dus, ja ik raad Ninette zeker aan

Groetjes Fransisca en Wiebe

Toen onze Vizsla, Bo, nog een pup was hadden we haar goed gesocialiseerd. Hij speelde veel in onze afgesloten tuin. Uiteindelijk kwamen er een aantal buurjongetjes die het leuk vonden om met stokken door het hek te prikken naar onze pup. Een vizsla heeft een heel gevoelig karakter dus we hadden ze regelmatig op hun gedrag aangesproken. Toen Bo groter werd begon zij steeds vaker te blaffen naar kinderen tijdens een wandeling. Vaak werd ze uitgemaakt voor ‘’valse hond’’. Hier werd ik moedeloos van. Kennissen van mij doen aan ESDR therapie (voor paarden). Ik had ze gevraagd of ze ook iemand wisten die dit voor honden deed. Zodoende kwam ik bij Ninette terecht.

Eerst hadden we contact via de telefoon en het voelde voor mij gelijk goed. Ik stond er positief in, aangezien ik zelf positieve ervaringen heb gehad met EMDR therapie. Naarmate de therapie volgde zag je Bo steeds meer ontspannen. Doordat Bo ontspande, werd ik ook ontspannender. Ook kregen we tips mee om thuis mee te oefenen. We hebben ongeveer vier sessies gedaan toen we al vorderingen zagen. Net als met EMDR therapie heeft DSDR therapie ook een nawerking. Honden moeten hun angst of spanningen ook verwerken. Nu zijn we een aantal weken verder en ik kan ontspannen met mijn hond een wandeling maken. Heel soms als een kindje druk doet, vind ze dit spannend. Maar dit merk ik aan haar en met de tips van Ninette kan ik haar geruststellen. Er kunnen nu kinderen langs ons heen lopen zonder dat Bo gaat blaffen. Als Bo los in de tuin loopt, dan blaft hij weleens. Want haar karakter is ook dat ze wat waaks is. Maar hier in is ze goed te begeleiden. Ik ben ontzettend blij dat wij deze stap genomen hebben. Wij en Bo kunnen nu veel meer genieten van een ontspannen wandeling!

“Een training gevolgd bij Ninette met mijn bibberende cocker als ze in de auto zit.
De rust die Ninette uitstraalt en de manier van de hond en het baasje benaderen spreken mij erg aan. Heel respectvol doch duidelijk. Op een fijne manier wordt mij e.e.a. duidelijk en de hond deed het steeds beter. He is denk ik ook met name het baasje iets leren/opvoeden. Na de sessies doet Charly het veel beter en met geduld en consequent blijven, behouden we het resultaat. Leuk gaat ze het nooit vinden denk ik maar het gaat nu zonder bibberen en met zoveel minder stress. Ik ben heel blij met dit resultaat en Charly denk ik ook. Dankjewel Ninette!"

Monique.

Beau is onze 5 jarige labradoodle en een gevoelige hond. Hij vond andere honden lastig, vooral de wat grotere en stoere honden. Hij schoot in de stress begon te grommen en wilde er op af.

DSDR heeft de scherpe kanten er vanaf gehaald. Daarnaast is Ninette een heel betrokken coach die door goed observeren duidelijke aanwijzingen geeft om jou en je hond te helpen. (DSDR is geen wondermiddel. Alleen als de baas bereid is de tips ter harte te nemen en samen met de hond het traject aan te gaan, kunnen hele mooie resultaten worden behaald waar je samen heel veel profijt van gaat hebben.)

Beau is na 4 sessies een stuk relaxter geworden, makkelijk af te leiden. Ik ben ontzettend blij dat DSDR op ons pad is gekomen!

Wij hebben Bushra 1 oktober 2020 opgehaald uit een opvangadres van Dogs Adoptions. Zij was toen anderhalf jaar oud en kwam uit Roemenië. Ze had een flinke rugzak, angstig en onzeker. Hulp gezocht om haar te socialiseren naar andere mensen en honden. Dat was de eerste stap.
In juli 2021 hebben we contact gekregen met Ninette om de socialisering verder te ontwikkelen. Bushra durfde o.a. niet in de auto.

Ninette heeft ons meerdere keren bezocht en we merkten aan Bushra dat het iedere keer beter ging, liever voor zichzelf en voor anderen. Het is nu een feest als ze in de auto mag. Al met al is ze veel vrolijker geworden. Tijdens onze wandelingen zeggen vele mensen uit het dorp, wat is ze in haar voordeel veranderd.

Marianne en Harrie ter Wengel